İslam Azərbaycanda (İslam.Az)

Yəqin dədələrimiz belə yerdə deyib ki, “Bir dəli quyuya bir daş atdı, 100 ağıllı yığışdı, çıxarda bilmədi”. Artıq neçə gündür hamı bir nəfərin sərsəmləməsini, Milli qəhrəmanımız Mübariz İbrahimova dil uzatmasını müzakirə edir.

Din elə bir sahədir ki, ondan heç kim yan ötə bilmir. Nə qədər qatı ateist olsa da, zaman-zaman yaxınlarının dəfn mərasimində dünya görüşünə zidd olan ayinlərə şahidlik edir, çoxu da nəhayətdə elə dinin buyurduğu kimi dünya ilə vidalaşır – pambıqla, kafurla, sidrlə...

“Space” telekanalında yayımlanan “El bizim, sirr bizim” verilişində jurnalist Mirismayıl Xələflinin 7-ci sinifdə oxuyan qızla nişanlanması, 17 yaşına çatdıqda isə onunla evlənməsi və təhsil almağa icazə verməməsi barədə sözləri istər veriliş əsnasında, istərsə də daha sonra sosial şəbəkələrdə müzakirələr zamanı geniş rezonans doğurub. Fikir söyləyənlər iki düşərgəyə bölünüb ki, hərəsinin öz arqumentləri mövcuddur. Yaxşı, bəs həqiqət haradadır? Optimal, “orta yol” hansıdır?

İslam.az-ın elektron poçtuna oxucumuz Eldar İlqaroğlunun qələmə aldığı hekayə daxil olub. Hekayəni təqdim edirik:

Sərlövhə şok edir, eləmi? Demək istəyirsiniz ki, “bu lap ağ oldu!”, hə?..

Son zamanlar Azərbaycanda bir dəstə peyda olub ki, üzvləri “Quran bizə kifayətdir” şüarını əsas tutaraq, ənənəvi dini cərəyanların hamısının səhv yolda olduğunu idda edir, heç bir hədisə ehtiyac olmadığını bildirir, bacardıqları qədər təbliğat aparır və müsəlmanlar arasında çaşqınlıq yaratmaq istəyirlər. Ən sevimli metodları isə Quran ayələrini kontekstdən qoparmaq, aşkar bəhslərdən kənar durmaq, dalana dirənəndə isə “igidlik ondur, doqquzu qaçmaq, biri gözə görünməmək” prinsipinə riayət etməkdir.

Siz Məni yad edin ki, Mən də sizi yad edim!

Mənə şükür edin, Məni inkar etməyin!

(Bəqərə, 152)

Növbəti həcc mövsümü başa çatdı. Bir neçə gündən sonra müqəddəs ayinləri icra edən həmyerlilərimiz də vətənə dönməyə başlayacaqlar. Məmləkətdə adının qarşısına “hacı” sözü əlavə olunacaq insanların sayı bir qədər artdı. Elə biz də hacılar haqqında danışmaq istərdik.

Millətə, xalqa, azərbaycanlılara vəkillik etməklə vəzifələndirilən şəxs – millət vəkili. O, hansı xüsusuiyyətlərə malik olmalıdır, hansı sifətləri özündə ehtiva etməlidir? Yəqin ki, hər kəsin çoxsaylı cavab variantları var. Amma bir variant danılmaz, inkaredilməz, hətta deyərdik ki, aksiom hökmündədir. Millətə vəkillik etmək istəyən bu milləti sevməlidir, ona, milli-mənəvi dəyərlərinə hörmət etməlidir. İndi təsəvvür edin ki, azərbaycanlıların bir millət vəkili belə fikir söyləyir: "Bu da azərbaycanlıların ənənəvi dini. 500 il, 300 il, 100 il öncə yaşananlarla bu gün yaşananların fərqini görməzsiniz. Bu dinin adına Azərbaycanda İslam deyirlər”. Bu fikrə istehza da deyə bilərik, rişxənd də, kinayə də. Amma mətləb dəyişməyəcək. Millətin vəkili özündə ehtiva etməli artıq qeyd etdiyimiz xüsusiyyətə nəinki malik deyil, hətta özündə onun tam əksini, ona tərs mütənasib olanını cəmləyib.

Ramazan ayını yaşamaqdayıq. Çoxları üçün növbəti mübarək ay olduğu halda, bəziləri üçün bu ilk Ramazandır, Allaha aparan yolda vacib və təsirli, bəlkə də birinci addım. İlk addımlar isə həmişə məsuliyyətli, bir qədər həyəcanlı olur, istənilən sahədə. O ki qaldı Allahın dini ola. Çox sayda suallar meydana gəlir, səhv addım atmamaq, müəmmalı vəziyyətlərdən çıxmaq üçün ətrafdakıların yardımına ehtiyac duyulur. Və mümkündür ki, belə hallarda çoxlarına qəribə, təəccüblü, bəzən isə hətta məntiqsiz, qeyri-ciddi və gülməli təsiri bağışlayan suallar verilsin. Belə hallarda nə edək?