İslam Azərbaycanda (İslam.Az)

... və ya Kaş ki siz İslamdan danışmayaydınız!

“Rəbbiniz buyurdu: “Dua edin, mən də sizin dualarınızı qəbul edim”

(Mömin, 60).

Mübarək Ramazan ayı ekvator xəttinə yetişdi. Bu günlər ərzində hər kəs bacardığı kimi, imkanları dairəsində fürsətdən istifadə etməyə, mümkün qədər çox savab qazanmağa can atır. İlahiyyatçılarımız da digər aylardan fərqli olaraq daha intensiv fəaliyyət göstərir, daha tez-tez dini cameyə üz tutub ilahi kəlamları bizə çatdırırlar. Bu çatdırılma prosesində də hər kəsin öz üslubu, öz yanaşma prinsipi var. Sözümüz də elə bu yanaşmalar haqqındadır. Xüsusən də nəzərə alsaq ki, yaxşılığa dəvət və pislikdən çəkindirmə hər bir müsəlmana vacibdir və hər bir müsəlman da bu dəvət və çəkindirmə zamanı düzgün davranmalı, səhvə yol verməməli, necə deyərlər, qaş düzəltdiyi yerdə göz çıxarmamalıdır…

Mübarək Ramazan ayına artıq bir neçə gün qalıb. Ənənə üzrə yenə mövzuya uyğun müvafiq Quran ayələri, müvafiq hədislər xatırlanacaq. Allaha imanı olan hər kəsin bu aydan müəyyən gözləntisi var. Elə buna görə də səylə dualar ediləcək, günahlara qarşı daha diqqətli olacaq və ciddi sipər çəkiləcək. Amma nə qədər qəribə səslənsə də, bu mübarək ayda mütəal Allahın da bizdən gözləntiləri var. Bu gözləntilər sırasında isə ümmətin vəhdəti naminə atılan addımlar (söhbət, əlbəttə ki, səmimi addımlardan gedir) xüsusi yer tutur: “Hamınız Allahın ipindən möhkəm yapışın və parçalanmayın!” (Ali-İmran, 103)...

“Tanınmış model canlı yayında əxlaqsız söz dedi”, “Populyar müğənni hamamda çəkilən şəkillərini paylaşdı”, “Məşhur aktrisa hava limanında sərxoş halda görüntüləndi” və s. və i.a. Belə başlıqlara, belə “xəbərlərə” o qədər adət etmişik ki, artıq heç təəccüblənmirik də: şou-biznes, ekran adamı elə belə olar da! Əxlaqsız, sərxoş, qanacaqsız, ədabaz, tərbiyəsiz, söyüşkən, bir az narkoman, bir qədər əyyaş. Burada nə var ki?..

Allahın bəndələri üçün müəyyən etdiyi konkret qanunlar toplusu mövcuddur. Bir qismini mütləq icra etməlisən, bir qisim əməllərdən isə mütləq surətdə çəkinməlisən. Vaciblərə əməl edən, qadağalardan çəkinən artıq Allahın göstərdiyi yolla irəlilədiyini yəqin etməlidir. Amma bir nüansa diqqət yetirmək istərdim. Əvvəlcədən də qeyd edim ki, bu, nə şəri məsələlərə kölgə salmaq cəhdidir, nə də alimlərimizin, müctəhidlərimizin fikir və rəylərini şübhə altına almaq istəyi, necə deyərlər, o sahədə hər şey yerindədir...

Ötən əsrin 80-ci illərinin sonları idi. Rayonların birində Kərbəla səfərindən bir nurani ağsaqqal qayıtmışdı. Bu, HADİSƏ idi. Onu tanıyanlar da (tanıyanlar isə kifayət qədər idi), tanımayanlar da, ibadət əhli olanlar da, Allahın buyurduğu vacibatları yerinə yetirməyənlər də özlərinə müqəddəs məkandan dönən həmyerlilərini ziyarət etməyi borc bilirdilər. İmam Hüseyn (ə) zəvvarının evinə get-gəl bir neçə gün davam etdi...

Qumdakı Cəmkəran məscidində olanlar oranın qeyri-adi ab-havasından xəbərdardılar. Rəvayətlərə görə, bu məscid bilavasitə imam Zamanın (ə) göstərişi ilə inşa olunub.

Bir gün görürlər Həzrəti İsa (ə) həyəcanla qaçır. “Hara qaçırsan, ya İsa?”, –soruşurlar.  – “Sən, xəstələrə şəfa verən, ölüləri dirildən, kimdən qaçırsan axı?”

Peyğəmbər də cavab verir: “Mən cahillərə bata bilmədim, onların əlindən qaçıram...”

Yas məclisi idi. Yuxarı başda molla əyləşib, təsbeh çevirirdi. Əsəbi olduğu hiss edilirdi. Armudu stəkandan çay içə-içə eynəyin üzərindən mağara nəzər salırdı.